LA POESIA DI ELVIO GRILLI

EL STÉS LAMÉNT (Lo stesso lamento)

<Hai vist Pepìn… che ròba bruta bruta

che ce fan veda in ti telegiurnâj?!

Bumbardament e mòrt tra i piant e guâi,

la guèra… ch’èn s’pòl veda, a dila tuta!>

<Sta śit valà Gigetto… en me di gnènt…

che sol a veda i fiòj tra le paur

me chiapa adòs un gran avilimènt

che me se streğn el còr… pòri creatùr!>

E mentre chiàpa forśa la batàja

en nuti tuti sordi ai sentimènt:

<Ji ho ragión e basta… clatre sbaja!

E cu m’importa pù si mòr la gènt…>

<Ji voj sudisfaśión: bómb e mitràja!>

Mó quel che piağn č’ha sempre el stés lamènt:

Amìc, nemìc… èn uguâi in tel dulór,

é uguâl la voč in péna de chi mòr!

ELVIO GRILLI

Tratto da Lisippo febbraio 2024